Hij kwam, zag en liet de Nederlandse roeiers massaal overwinnen: Arnoud Hummel. Hij moest de (indertijd) ongekend succcesvolle Eelco Dinges laten vergeten. Hummel slaagde daar op formidabele wijze in. Waar het goud in Parijs vooral gezocht moest worden in de bijnummers, zette verlosser Hummel vol in op de Hollandse Achten. Met groots succes, zo bleek bij de WK. Nog nooit behaalden zoveel roeisters en roeiers goud bij een mondiaal eindtoernooi: +85 procent, zo bleek uit een onderzoek van NLroei.
Hummel (64) haakt alweer af, helaas nopen zijn privé-omstandigheden hem daartoe. Hij laat een leegte achter. Wie gaat het gapende gat vullen? Het zijn immens grote instappers die zijn opvolger moet gaan vullen. Wie durft dat aan?
De roeibond stuurt ondertussen opzichtig aan op (wederom) een niet-roeier. Uit de vacaturetekst blijkt namelijk dat niemand uit de roeisport hoeft te solliciteren. Want een roeicoachdiploma is niet eens een vereiste, zo realistisch is de roeibond inmiddels ook wel als het gaat om het eigen opleidingsprogramma.
Met roeileek Arnoud Hummel pakte het briljant uit. Overigens behoeft het begrip ‘leek’ in zijn geval een toelichting. Toen Hummel bij een van de eerste bondsstafvergaderingen vertelde dat hij een autodidactisch roeier is, moesten er na afloop meerdere stafleden door de bondsarts worden behandeld. Een aantal had vervolgens van het onbedaarlijk lachend over de grond rollen flinke buikspierscheuringen en schaafwonden opgelopen. De dokter kan er vanwege zijn beroepsgeheim begrijpelijkerwijs verder niets over zeggen.
Maar zonder dollen, eigenlijk was vooraf de benoeming van een leek al als een gouden greep te bestempelen. Als je immers altijd doet wat je deed, krijg je altijd wat je kreeg. Met andere woorden: een leek – of beter gezegd iemand uit een andere tak van sport – leek een gok, maar het was een doelbewuste keuze die conform verwachting gigantisch goed uitpakte. Een leek als hoofdcoach leverde een frisse kwaliteitsimpuls op.
Een greep uit de leerpunten van de Hummel-succesformule: senioriteit, afstand tot de materie, originaliteit, levenservaring/streetwise en een aangename persoonlijkheid. Wie heeft dat ook allemaal, en wie zou het nog beter kunnen dan de aftredende hoofdcoach?
Het is de hoogste tijd om wederom een lans te breken voor Willem van Hanegem. Hij is beste hoofdcoach die Nederland nooit heeft gehad. En dat heeft aantoonbaar niet aan mij gelegen. In het Algemeen Dagblad heb ik op persoonlijke titel mijn best gedaan om hem hoofdcoach van het Nederlands (voetbal)elftal te maken. Zie dit knipsel uit het Algemeen Dagblad van 21 januari 2002*.
Van Hanegem is ondanks dit betoog later door de KNVB alsnog gepasseerd omdat bobo’s het niet in hem zagen zitten.
De KNRB kan hem alsnog binnenhalen. Geroeid heeft hij nooit, maar wel gekanood, zie de foto als bewijs. Dat is ook iets met spierkracht, een bootje en water. Dus het is best een eind in de goede richting, daar hoeven we aantoonbaar helemaal niet huiverig voor te zijn. Want ex-kanoër Jacob van de Kerkhof stapte ook naadloos vanuit Triton naar de bondsequipe over. En bij NOCNSF heeft de helft het verschil toch niet echt in de gaten.
Erudiete leken zijn het beiden, maar Van Hanegem overtreft – met alle respect – meneer Hummel verder in alle opzichten. Qua charisma, coachervaring, gunfactor, nuchterheid, media-geniekheid én senioriteit. Je zou het niet zeggen, maar De Kromme is al 81 jaar.
De leden van bondssponsorcommissie zullen de vingers van hun grijpgrage handjes er bij aflikken. Eindelijk een ‘Bekende Nederlandse Sportheld’ binnen de roeibondsgelederen Iemand die een bredere laag van de bevolking aanspreekt dan louter het hockeyers-op-het-water-publiek: blanke, gemiddeld 47 jarige, hoog opgeleide mensen die het liefst zitten als ze aan sport doen.
Met de aanstelling van Van Hanegem zal het roeien in de periferie van Koning Voetbal belanden. Publiciteit is gegarandeerd. Iedereen binnen de NLequipe zal te horen krijgen wat gezanik betekent en dat hoofdcoach Van Hanegem daar niet van houdt.
En het coachteam weet ook gelijk waar het aan toe is. Kijk maar terug naar de legendarische persconferentie die ging over wat (assistent) Van Hanegem zou doen als (hoofdcoach) Dick Advocaat in zijn ogen – tegen afspraken in – wederom een verkeerde wissel zou plegen. Van Hanegem gaat vele malen verder dan het niet al te ambitieuze functievereiste: het hakken van knopen.
Hiermee feliciteer ik alvast de gouden vloot met de aanstelling van Willem van Hanegen als hoofdcoach van het roeien: van de Bosbaan tot en met LA!
* Hieronder het complete AD-artikel.
