Het jaar is nog niet helemaal om, maar de mensen van de vierkamp-organisatie hebben nog geen kans gezien om na het Dukdalfdebacle terug te bellen. De NLroeiredactie heeft nog altijd vragen over preventieve veiligheidsmaatregelen. Dit jaar knalde een Argo-acht bij de Berlagebrug op een dukdalf. Volgens sommigen was het een meerpaal. Het effect was echter hetzelfde. Een riem brak, een andere vloog door de lucht. De boot sloeg om. De hulpdiensten waren snel ter plaatse en veroorzaakten zelf zowat een nieuw ongeluk door bijna dwars over een andere acht te varen. Ook dat liep – gelukkig – goed af.
De bijbehorende filmpjes die NLroei op Instagram plaatste, zijn miljoenen keren bekeken. De Argostuur moest de hoon trotseren, maar eigenlijk lacht roeiend Nederland zichzelf uit. Want het is best bedenkelijk hoe men over het algemeen omgaat met stuurlieden. Onervaren ploegen die niet in Amsterdam hun thuisbasis hebben, passeren de Berlage bij een voorbereidend trainingsweekeinde gemiddeld minder dan vijf keer. Maar toch worden de roergangers geacht zelfs onder wedstrijdomstandigheden en met diverse windrichtingen precies te weten waar ze zijn en wat ze moeten doen. Dat zou moeten, maar toch gaat het (te) vaak (bijna) mis.
Dat bleek ook dit jaar weer. In eerdere blokken waren er ook al bijna-ongelukken. Waarom is er toen geen bootje bij de palen gelegd, met iemand erin die ploegen luid en duidelijk via een loudhailer tijdig aanspreekt en waarschuwt? In het verleden was dat bootje er wel, toch maar vanaf 2025 weer inzetten? In theorie klopt alles: veiligheidscoördinatoren en dito commissies. Nu de praktijk nog.
Support de roeisportjournalistiek. Wil jij ook de enige onafhankelijke roeinieuwssite van Nederland mede mogelijk maken? Doe dan hier mee aan de crowdfunding. Alvast bedankt!
