Nederland komt dit jaar niet voor op de medaillespiegel van de junioren-WK. Dat is op zich geen nieuws want medailles voor Nederland bij een mondiaal U19-kampioenschap zijn niet zo vanzelfsprekend. Bij de wereldkampioenschappen voor roeiers en roeisters tot 23 jaar is dat een heel ander verhaal. Want bij de vijf voorgaande U23WK’s werden er gemiddeld vier medailles behaald. In 2016 (WK Rotterdam) waren het er vijf, waarvan drie keer goud. Vervolgens kwamen er drie edities met elk vier stuks. Vorig jaar was het er al eentje minder. Maar dit jaar zette de daling keihard door. De teller stokte al na slechts één medaille.
Karaat
Maar dat was wel een gouden plak van een uitzonderlijk hoog karaat. Een eindtijd van 6:18 in de dubbelvier is niet iets dat olympische medaillewinnaars bij razendsnel weer zo maar uit de mouw schudden. Ook al zat supertalent Lisa Bruijnincx – inmiddels driemaal WK-goud op rij – aan boord, zij deed het zeker niet in haar eentje.
Vuist
Femke Paulis sloeg als junior al eens de dubbelvier naar brons voor. En vorig jaar zat zij op slag van de zilveren SB-acht. Willemijn Mulder en Vera Sneijders zaten toen ook al achter haar. Met scullen op topniveau hadden beiden nog geen ervaring, waardoor de oranje dubbelvier begrijpelijkerwijs in het begin wat stroef liep. Al met al was de gouden dubbelvier de enige NLboot die in de finale een vuist kon maken. Opvallend was verder dat er relatief weinig mannenboten de A-finale bereikten.
Recessie
Was er vorig jaar al een lichte daling op de U23medailleschaal waarneembaar, dit jaar was er sprake van een significatie krimp. Het besluit om Henley-gangers dit jaar niet deel te laten nemen aan de oranje U23-equipe lijkt (op de korte termijn) ferm, maar is evenzeer riskant. De oranje WKU23-equipe is aantrekkingskracht aan het verliezen. Waarom zou je jezelf onderwerpen aan de selectietombola voor een bondsboot? Er is een minder riskant traject: via jouw vereniging jezelf (laten) uitzenden naar een toernooi met allure: the Henley Royal Regatta.
Weerstand
Of je zoekt juist een weg met heel veel weerstand. Hannah Heideveld kwam als RIC-roeister al eens voor haar vaderland uit bij de juniorenWK. Vorig jaar werd Skøllie Heideveld niet goed genoeg bevonden voor de Nederlandse U23vrouwenacht. Dit jaar maakte zij gebruik van haar tweede paspoort, die van haar moederland: the United States of America. Ze werd er dit jaar geselecteerd voor de vrouwenacht en won op imponerende wijze goud bij de WKU23. De USA-armada belandde in de medaillelijst op de tweede plaats achter gastland Italië. Grootmacht Nederland stond samen met ‘roeidwerg’ België gebroederlijk op de achtste positie.
