Marloes Oldenburg en Lisa Scheenaard pakten bij de wereldbeker in Varese verrassend zilver en dwongen daarmee ook nog eens een startbewijs voor het Olympisch Kwalificatie Toernooi (OKT) af. NLroei sprak Oldenburg.
Voor de Groningse is het een paar dagen na het succes nog steeds een beetje onwerkelijk. “Ik ben er natuurlijk volledig voor gegaan, maar ik weet niet of ik kan zeggen dat ik dit vorige zomer had verwacht”, blikt ze terug. Oldenburg werd in december naar aanleiding van een sterk NK Indoorroeien uitgenodigd om mee te trainen met de vrouwenacht, maar werd al na één training bedankt. Een dubbeltwee met Lisa Scheenaard, voor wie het te moeilijk werd in de skiff de Spelen te halen, bracht uitkomst.
Daadkracht
Ondanks dat de kans niet enorm groot leek dat dit project zou slagen, besloot Oldenburg geen concessies te doen. Ze zei haar baan op en huurde een kamer in Eindhoven om daar dagelijks te kunnen trainen. “Je kan zoiets niet half doen, zeker als je weet dat het lastig gaat worden. En voor een half jaar is het wel doen, ook financieel.”
Plan
Met voormalig olympiër Gerard Egelmeers en Diederik de Boorder werd een plan gemaakt, waarbij op de eerste wereldbeker gepiekt moest worden. Alleen daar óf bij de EK kon een startbewijs voor het OKT in Luzern behaald worden. “Maar de Europese kampioenschappen zijn slechts twee weken daarvoor dus dat dit de voorkeur zou hebben, was wel duidelijk.”
Pusiano
De laatste twee weken werd met de rest van de vrouwen equipe in Pusiano, een meer vlakbij Varese, getraind. “Daar hebben we nog een flinke stap gemaakt. Met name in het bladwerk, omdat we wisten dat het water op de baan lastig kon zijn.”
Focus
Ook werd er uitgebreid gepraat over het noodzakelijk te behalen resultaat. Oldenburg werd er aanvankelijk alleen maar onrustiger door. “Er werd ons van verschillende kanten vrij duidelijk gemaakt dat we tweede moesten worden en dat legde nogal veel druk op. Bij Lisa werkt dat goed, maar bij mij minder. Ik focus me liever op een taak. Gelukkig heeft Gerard Egelmeers me daar goed bij geholpen, ik ben op dat vlak nu eenmaal niet de makkelijkste”, zegt de roeister met de nodige zelfspot.
Chinezen
De roeister van Gyas had vooraf dan ook niet een bepaalde verwachting. “Ik had wel naar de inschrijvingen gekeken en zag wel dat er kansen lagen, maar op meer dan een derde plek had ik vooraf echt niet gerekend. Ik verbaasde me er vooral over dat de Chinezen zo langzaam waren. Die waren 7e bij de WK. Maar ik reken me niet rijk. Het kan zo maar zijn dat er straks weer twee andere Chinezen in de boot zitten.”
Nuchter
Ook het feit dat het duo op de finishlijn nog contact had met de sterke Polen, maakt op Oldenburg weinig indruk. “Die zaten gewoon heel erg slecht te roeien zag ik later op de beelden. Daarnaast weet ik niet hoe diep ze zijn gegaan. Ik heb echt niet het idee dat die zomaar te pakken zijn ofzo.”
Foutloos
Over de eigen race is Oldenburg tevreden. “We moesten meteen goed zijn en dat was wel een flinke uitdaging. Op een sparsessie in Sevilla tegen Marieke Keijser en Amber van Zomeren na, hadden we nooit een race gevaren. Ten opzichte van de afstandjes die we hadden geroeid, was dit heel degelijk. We hebben geen fouten gemaakt.”
Valreep
Nu plaatsing voor Luzern zeker is, kan ook meteen gekeken worden naar wat vermoedelijk de grootste concurrenten zijn voor de twee overgebleven tickets naar Rio de Janeiro. “We weten nu dat we Denemarken en Italië kunnen hebben. Tsjechië is vermoedelijk sterk, maar voor de rest weten we het niet.” Het tweetal lijkt in elk geval op koers om net als in 2012 met Inge Janssen en Ellen Hogerwerf op de valreep een Nederlandse dubbeltwee voor de Spelen te kwalificeren.
©NLroei, 23-4-2016
