Lisa Bruijnincx: ‘Ik moest opzoeken wie Roel Braas was’

Achtergrond Algemeen Voorpagina Wedstrijden

Ze maakte indruk bij de Ergohead door in het meisjes 16-veld in 20 minuten een recordafstand van 5213 meter af te leggen. Hiermee voerde zij ook het meisjes 18-veld aan. En dat terwijl Lisa Bruijnincx van roeivereniging Gouda pas drie maanden roeit.

Zelf is de pas 15-jarige wat beduusd door het snelle succes, al had ze de recordtijd wel aan zien komen. “Ik had een maand eerder op de training een keer een gemiddelde van 1:57 gehaald, dat net langzamer was dan het oude record. Die tijd verbeteren was mijn doel. Dat ik meer dan een hele seconde per 500 meter sneller zou zijn en ook nog eens het meisjes-18 veld zou winnen, had ik nooit verwacht”, vertelt ze enthousiast.

Body-pump
Dat de Goudse hard kon ergometeren wist ze al langer. “Ik trainde voorheen twee a drie keer per week in de sportschool. Klasjes met spinning of body-pump, maar niet erg fanatiek ofzo. Ik zat ook wel eens op de roeimachine en ik begreep dat ik sterk was. Ik had alleen niet gedacht dat die scores in de wedstrijdsport ook snel zouden zijn.”

NK Indoor
Die eerste bevestiging kwam bij de NK Indoorroeien, al scheelde het weinig of Bruijnincx was niet eens gestart. “Onze coach was al voor iemand anders in de wedstrijdhal en toen wij aankwamen was iedereen al weg. Ineens hoorden we het startsignaal van onze wedstrijd. Gelukkig mochten we in de volgende heat bij de jongens starten.”

Stress
Het weerhield de VWO4-leerlinge niet van een goede prestatie. Met een sterke eindsprint kwam ze zelfs nog in de buurt van Jessy Vermeer, die zich na de eerdere heat al bijna tot winnares had laten kronen. “Door alle stress had ik niet opgelet wat de snelste tijd was, dus ik had geen idee dat ik in de buurt kwam. Maakt ook verder niet uit, want ik had er alles uit gehaald.”

Omslaan
Het optreden in de Sporthallen-Zuid was haar debuut in de wedstrijdsport. “Toen ik een jaar of 10 was, heb ik al wel een tijdje instructie gehad. Maar ik was niet zo handig in de skiff en sloeg vaak om. Ik vond het toen zo eng worden dat ik weer ben gestopt.” Haar beste vriendin – Anne-Fleur van der Zee – voer vorig jaar al vooraan in het meisjes 16-veld en ging naar de Coupe de la Jeunesse. Zij haalde haar dit najaar over om opnieuw een poging te wagen.

Gouda
Met succes, want Bruijnincx haalt inmiddels veel plezier uit de sport. “We hebben een leuk groepje van vier meisjes en één jongen. Onze coach, Toine Vergroesen, is een oud WK-roeier en dat werkt erg enthousiasmerend. Hij is heel geduldig en luistert goed.” De prestaties zetten de relatief kleine vereniging met geen groots verleden in het wedstrijdroeien weer op de kaart.

Jongleren
Inmiddels traint het talent zes keer per week en dat naast haar schoolwerk. Ook heeft ze nog een baantje bij een Bed&Breakfast in de buurt. “Het is wel veel ineens en soms is het een beetje jongleren, maar het scheelt dat je door het roeien goed leert plannen.”

Tegenstanders
Vooralsnog kijkt ze haar ogen uit. “Voor mij is alles de eerste keer. Ik vind het een grappige wereld met coaches die letten op je gezondheid en dat alles extreem goed georganiseerd is. Wat me ook opvalt is dat bij wedstrijden alle tegenstanders zo aardig zijn. Ik had veel meer vijandigheid verwacht.”

Braas
Bij de Ergohead viel Bruijnincx ook nog eens met haar neus in de boter. Als winnares van het meisjes 16-veld mocht ze deelnemen aan een toppersestafette in een team met Roel Braas en olympisch kampioen Mads Rasmussen. “Mijn coach had me gelukkig vooraf ingelicht. Ik zit nog maar zo kort in de sport dat ik moest opzoeken wie Roel Braas precies was. Tijdens de wedstrijd was ik vooral bang zijn voeten die ik moest vasthouden, los te laten. Mijn hemel, wat een kracht stond daar op!”

Skiffen
De volgende stap is om iets in de boot te laten zien, een lastige opgave met zo weinig kilometers in de benen. “De Winterwedstrijden staan in het schema, maar we moeten even zien of dat realistisch is. Met al dat ijs kan er niet geroeid worden, terwijl ik de trainingen hard nodig heb.” Bang is ze gelukkig niet meer. “Na een maand verdween de angst, nu ben ik vooral blij met de snelle vorderingen die ik maak.”

©NLroei, 1-2-2017